Celi govor premijera Kurtija:
Poštovana porodico dr. Bujara Bukoshija, bivšeg premijera Republike Kosovo, posebno njegova uvažena supruga dr. Zana i ćerke Ora, Shota, Nita,
Poštovani prijatelji i dobronamernici, kolege i saradnici dr. Bujara,
Poštovani prisutni,
Okupili smo se danas ovde da se oprostimo od dr Bujara Bukoshija, uglednog hirurga, ali pre svega od prvog i poslednjeg premijera prve Republike Kosovo, koja je funkcionisala kao Republika otpora.
Dr. Bujara je karakterisala neukrotiva hrabrost i bezgranični patriotizam. Kao kombinacija ove dve vrline, prihvatio je poziciju premijera Kosova 12. oktobra 1991. godine od istorijskog predsednika Ibrahima Rugove.
Deceniju je vodio Vladu Republike u egzilu, tokom koje je radio i mnogo doprineo internacionalizaciji kosovskog pitanja, a posebno istini o Srbiji na Kosovu, kao okupatorskoj, agresorskoj, ali i antialbanskoj šovinističkoj državi.
Kršenje ljudskih prava, građanskih prava i nacionalnih prava Albanaca na Kosovu počelo je da odjekuje u evropskim medijima i u svetskim kancelarijama, posebno zahvaljujući bivšem premijeru Bujaru Bukoshiju i njegovim saradnicima, vlade u egzilu.
Ali, dr. Bujari je bio aktivan i na Kosovu, iako nije bio na Kosovu.
Obrazovanje na albanskom jeziku, koje je bilo u prvom planu otpora, socijalna pomoć, zdravstvo, održavani su kroz Savete i Podsavete za finansiranje koji su delovali danima širom Kosova, u svakoj od njenih opština.
Bio je izvanredan premijer jer su vremena bila takva, ali i zbog svoje ličnosti. Bio je premijer republike potčinjene od susedne države, ali i jednog nepokolebljivog naroda. Bio je premijer države bez vojske, ali sa hiljadama dobrovoljaca spremnih za oslobodilački rat. Bio je premijer države bez kontrole nad teritorijom, ali sa nespornim političkim autoritetom. Bio je premijer države koju je priznala samo jedna druga država, Republika Albanija, ali koja je postala poznata širom sveta po svom otporu.
Dr. Bujari, bivši premijer Bukoshi, ostavio je najlepši utisak na narod Kosova kako svojim profesionalnim radom kao lekar, tako i svojom predanošću kao vođa izvršne vlasti u egzilu.
Školovanje je započeo u Suvoj Reci i Prizrenu, nastavio u Beogradu i završio u Koblencu i Berlinu.
Od izvanredne akademske i profesionalne karijere, odustao je da bi služio narodu Kosova i da bi institucionalizovao naš otpor, u početku mirni, a zatim oružani.
Imao je težak zadatak, jer je bio i most koji povezuje i rampa koja razdvaja mirni i oružani otpor.
Stoga želim da mnogi istoričari imaju veliku istraživačku radoznalost da osvetle teškoće i opasnosti kroz koje su prošli bivši premijer Bukoshi i njegova vlada u egzilu.
Lično sam prvi put u životu upoznao dr. Bujara kada sam imao 10 godina. Bila je to daleka 1985. godina kada su moji roditelji organizovali zabavu za lekare koji su uspešno završili operaciju mog oca u Prištinskoj bolnici nakon upale žučne kese. Nikada neću zaboraviti divljenje koje su moji roditelji imali prema dr. Bujaru i dr. Zani, ali istovremeno sam imao i dodatno divljenje; detinjasto, a možda čak i nacionalno. Sviđala su mi se imena ova dva lekara, kojima su se moji roditelji divili kao izvanrednim albanskim profesionalcima; Bujar i Zana. Voleo bih da su i moji roditelji imali ta albanska imena, ali sam tada imao samo 10 godina.
Sa dr. Bujarom, bivšim premijerom Republike, upoznao sam se 21. januara 1998. u Briselu, kada sam bio tamo zajedno sa predsednikom Studentskog saveza, Bujarom Dugolijem, dok je bivši premijer Bujar Bukoshi došao iz Bona u Brisel svojim automobilom da nas podrži u kontekstu tog studentskog proleća, koje je počelo 1. oktobra 1997. godine.
Bujar Bukoshi je doprineo jer je radio i upravo zato što je toliko ljudi doprinelo, radilo i žrtvovalo se, posebno u oslobodilačkom ratu kao pali borci i martiri mi danas imamo slobodu i državu koju uživamo i koju moramo nastaviti da gradimo i razvijamo zajedno.
Slava životu i delu bivšeg premijera dr. Bujara Bukoshija!
Slava svim političkim liderima koji su doprineli našoj voljenoj domovini, našoj Republici!
